Malošište, opština Doljevac
Koprijan (Kurvingrad)
Zaštićen spomenik kulture od velikog značaja, na listi Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture pod brojem SK 205.
Koprijan(Kurvin grad)Doljevac
Gde se nalazi
Srednjovekovni grad Koprijan, poznat i kao Kurvin grad, smešten je na obroncima planine Seličevice, iznad Južne Morave, udaljen je 11 km od Niša, ka jugu.
Istraživanja
Prilikom arheoloških istraživanja 1933. godine u okviru tvrđave su otkriveni temelji crkve građene u moravskom stilu. Pod u narteksu crkve je bio ukrašen mozaikom a u ostalim prostorijama pločicama od belog mermera i zelenog kamena.
Grad je još uvek nedovoljno istražen.
Istorijat
Grad je podignut na starim temeljima antičkog utvrđenja, u vreme kneza Lazara Hrebeljanovića. Na natpisu koji su Turci iz Koprijana s građevinskim materijalom doneli u nišku tvrđavu stoji da je grad sazidao Nenad, sin kaznaca Bogdana 1372. godine. Natpis je verovatno stajao nad jednom od tri gradske kapije.
U vreme borbi za turski presto, Koprijan je 1413. zauzeo i porušio sultan Musa. Sultan Mehmed je, posle pobede, vratio grad despotu Stefanu Lazareviću.
Ne zna se kad je grad napušten ali je 19. vek dočekao u ruševinama, kako ga opisuje putopisac Ami Bue.
Opis
Tvrđava je u osnovi pravougaonik dimenzija 80 x 50 m. Masivni bedem koji je opasivao tvrđavu bio je visok desetak metara. Bio je zidan sivo zelenim pritesanim kamenim blokovima i sekundarno upotrebljenom crvenom opekom sa starijih, antičkih građevina. Na bedemima je bilo pet kula a glavna kapiju je bila na severoistočnom uglu bedema. Tvrđava je bila opasana odbrambenim suvim rovom, sa svih strana.
Iznad grada, na najvišem delu brda, uz istočni bedem je sazidan mali grad sa donžon kulom iznad glavne kapije.
Od stare tvrđave do danas su očuvani ostaci severnog i istočnog bedema sa kulama. Bedem malog grada se tek nazire a donžon kula je urušena.
U unutrašnjosti su ostaci velike cisterne za vodu i temelji crkve građene u moravskom stilu.
Narodno predanje
Jedna od legendi kaže da je u gradu živela imućna gospođa koja se zagledala u naočitog kaluđera iz manastira Svetog Jovana na brdu Komniga. Dolazila je kod njega navodno radi molitve, što se ispostavilo kao neistinito. Pričalo se o ljubavnoj vezi gospođe i kaluđera, kao i o tome kako je gospođa prostirala platno od grada do crkve i tako noću prelazila razdaljinu. Zato je grad dobio ime Kurvingrad.
Ima tumačenja da je ime došlo u vreme turskih osvajanja pošto su osvajači imali običaj da srpskim gradovima daju pogrdne nazive.
Julka Kuzmanović Cvetkovićarheološkinja